Μπόστ

Δεν ξέρω γιατί σήμερα τον θυμήθηκα. Μέρες που είναι και μ' αυτά που περνάμε. Πάντα του είναι επίκαιρος, όπως καληώρα οι στίχοι του που τραγουδά Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στο τέλος της ανάρτησης στο αξέχαστο τραγούδι του "Ένα πλοίον ταξιδεύον".
Έψαξα και το βρήκα στο διαδίκτυο και ευχαριστώ τον άγνωστο φίλο που το ανέβασε στο youtube. Έκανε καλή δουλειά.
Είπα να γράψω και εγώ μερικούς στίχους και να μιμηθώ στο στυλ του, αλλά αυτός δεν αντιγράφεται.
Ο Μέντης Μοσταντζόγλου είναι μοναδικός και αμίμητος.

Μνημονίου υπογραφέντος

Ως παρθένου κορασίδος το πολύτιμ' αγαθόν

η Πατρίς το περιφέρει εις την ζούγκλαν αγορών.

των δανείων συναφθέντων εις ανύποπτον καιρόν

και των τόκων πληρωθέντων τελειώνει το ρευστόν

κυβερνήσεων αφρόνων ψηφιζόντων των λαών 

απαιτούν κι επιτυγχάνουν ολοένα παροχών

των χρημάτων μοιρασθέντων μεταξύ των λαμογιών

το δημόσιον ταμείον ξέμεινε απο ρευστόν

άνευ δώρου Χριστουγέννων και αμνού για την Λαμπρή

λένε ο λαός θα τρώει απ' τα τρία το μακρύ

Συμφωνήσαν οι εταίροι που Ευρώπη κουμαντάρουν

όσα δανεικά μπορούνε απο μας πίσω να πάρουν

και ζητούνε εγγυήσεις και υπογραφές αντάμα

να ρυθμίσουνε τα χρέη κι ο λαός να ζει στην μπάντα

μνημονίου υπογραφέντος λένε πως υπάρχει ελπίδα

σ' εβδομήντα χρόνια πλέον να σωθεί και η πατρίδα

μέχρι τότε όμως πρέπει να επικρατεί λιτότης

και να ζούμε με αέρα σαν παρίες της Ευρώπης

μα θα πρέπει να γνωρίζουν ο λαός πως περιμένει

να γελάσει τελευταίος, όσα και να υπομένει.

Κωστής. 17.11.2011