Απορίες.

Όταν ξεκίνησα να γράφω ιστορίες μου σ' αυτό το blog, είχα σκοπό να γράψω ιστορίες που έζησα, μου διηγήθηκαν ή που φαντάστηκα. Ιστορίες αληθινές η φανταστικές και ιστορίες που μπορεί να μας κάνουν να γελάμε ή να λυπούμαστε. Ιστορίες επίσης που μπορεί να μας κάνουν να θυμώνουμε ή που μας εξαγριώνουν που κάποτε συνέβησαν.

Τα γεγονότα όμως που συμβαίνουν γύρω μας πολλές φορές μας ξεπερνούν και η πραγματικότητα μπορεί να είναι πιο άγρια και πιο εφιαλτική από την πιο οργιώδη φαντασία.

Όλοι μας παρακολουθούμε αυτές τις μέρες τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων συμπολιτών μας στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Προχθές το βράδυ,συγκεντρωμένοι στις εξόδους της Βουλής συμπολίτες μας, διαμαρτυρόντουσαν ειρηνικά, όπως άλλωστε γίνεται καθημερινά. Οι εθνοπατέρες όμως που έχουν ευαίσθητα ώτα και επί πλέον φοβούνται περισσότερο από εμάς για την σωματική τους ακεραιότητα, με την βοήθεια των προσωπικών τους και άλλων φρουρών, προτίμησαν άλλη έξοδο από την Βουλή, για να μην έρθουν σ' επαφή με τους διαδηλωτές. Από εκεί και ύστερα αρχίζει η παραπληροφόρηση και οι δηλώσεις κατά πως συμφέρει τον καθένα. Και οι μεγαλοδημοσιογράφοι από τα παράθυρα της TV κάνανε καθένας την δική του ανάλυση, κατά πως συμφέρει τ' αφεντικά τους και όλους εκείνους που τους δίνουν γραμμή και τους λένε τι να μας πουν. Επειδή, εγώ προσωπικά, έχω κλειστά τ' αυτιά μου, στα όσα λένε και αναλύουν και προτιμώ να βγάζω τα δικά μου συμπεράσματα για το τι συμβαίνει στον ταλαίπωρο αυτό τόπο, δεν έδωσα και μεγάλη σημασία στα όσα λέγανε, όπως κάνω συνήθως.

Εκείνο που με τρόμαξε όμως ήταν οι δηλώσεις και εξηγήσεις των πολιτικών μας που προσπάθησε καθένας να δώσει την δική του εξήγηση. Πιο πολύ απ΄όλα με τρόμαξαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού.

Διαβάζω σήμερα στην έντυπη (4η σελίδα /πολιτική) και στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας City Press αποσπάσματα από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού :

....”όσοι διαδηλώνουν στις πλατείες απευθύνονται σε εθνικά συστήματα δημοκρατίας, τα οποία είναι αδύναμα και αιχμάλωτα μιας παγκόσμιας εξουσίας”, προσθέτοντας ότι “απαιτείται μια δημοκρατική και ενημερωμένη παγκόσμια διακυβέρνηση, καθώς και ριζική αναμόρφωση της δημοκρατίας, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο”. (Η υπογράμμιση δική μου).

Προσπαθώ να βγάλω νόημα. Είναι γνωστό πως τα Ελληνικά δεν είναι η μητρική γλώσσα του πρωθυπουργού μας. Όταν προσπαθείς να πεις στα Ελληνικά ότι σκέφτεσαι ή ότι σου γράφουν στα Εγγλέζικα, κάπου δεν θα βγαίνει νόημα.

Τώρα τα ερωτήματα που με τρομάζουν είναι:

• Από πότε χρειαζόμαστε “παγκόσμια διακυβέρνηση” ;
• Δεν είμαστε άξιοι να κυβερνηθούμε μοναχοί μας ;
• Πώς οραματίζεται ο πρωθυπουργός την “ριζική αναμόρφωση της δημοκρατίας” ;
• Από πού μέχρι πού εκτείνεται το εθνικό και από πού μέχρι πού το περιφερειακό επίπεδο ;

Όταν πριν μερικά χρόνια είχε αρχίσει να γίνεται λόγος για παγκοσμιοποίηση (globalization), όλοι μιλούσαν για παγκοσμιοποίηση του εμπορίου και την ελεύθερη διακίνηση των αγαθών. Τα σενάρια τα κρατούσαν ακόμη κρυφά. Κανείς δεν μιλούσε για τις βλέψεις και τα πλάνα της Παγκόσμιας Τράπεζας (World Bank), του ΔΝΤ και των μεγάλων Ευρωπαίων Τραπεζιτών. Κανείς δεν μιλούσε ανοιχτά για παγκόσμιο κυβερνητήριο των ισχυρών που είναι υπεράνω των εκλεγμένων κυβερνήσεων και που φροντίζουν να εκλέγονται κυβερνήσεις/όργανα αυτού του μυστικού κυβερνείου. Απέφευγαν να μιλήσουν ανοιχτά για τα clubs και τις λέσχες των ισχυρών που συνέρχονται κατά καιρούς είτε φανερά είτε μυστικά, και στα οποία είναι μέλη ή προσκαλούνται να συμμετάσχουν πολιτικοί μας.

Όποιος τολμούσε να εναντιωθεί στην παγκοσμιοποίηση, αναθεματιζόταν και τον έριχναν σαν αιρετικό στην πυρά. Τώρα φαίνεται πως πέφτουν τα προσωπεία. Σταμάτησαν να μιλούν συγκεκαλυμμένα. Μας λένε φανερά και χωρίς ντροπή τι σημαίνει ο όρος.

Αποκαλύφθηκαν οι μυστικές επαφές και τα σχέδια για να οδηγηθούμε στην μέγγενη του ΔΝΤ. Οι λογοκριμένες συνεντεύξεις των Ευρωπαίων συνομιλητών του πρωθυπουργού για το πως θα καταλήγαμε από το περίφημο “λεφτά υπάρχουν” στο σημερινό μας κατάντημα και την εξαθλίωση των ασθενέστερων, έγιναν γνωστές.

Η τρομοκράτηση του κόσμου με επικοινωνιακές μεθόδους και προπαγάνδα που θυμίζουν άλλες εποχές είναι στο φόρτε της.

Δεν μας εξήγησε ποτέ η κυβέρνηση ποιος ή ποιοι μας ζήτησαν να τους πουλήσουμε την Ακρόπολη και τα νησιά μας. Μας είπαν όμως πως εμείς δεν τα πουλάμε με οποιοδήποτε αντίτιμο. Θα τα υπερασπιστούμε με το αίμα μας.

Βάσει ποιου σχεδίου κυβερνά η κυβέρνηση. Από ποια κέντρα παίρνει οδηγίες και ποιανού τις εντολές ακολουθεί. Δεν μας τα λέει κανείς αυτά.

...................................................................................................................................................................

Δεν μ' αρέσουν οι συνομωσιολογίες. Απλά προσπαθώ να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από τα μισόλογα και τις λέξεις που ξεφεύγουν ή λέγονται επίτηδες από τα διάφορα επίσημα χείλη. Άλλες φορές τα καταφέρνω να βγάζω νόημα και άλλες πάλι όχι. Και μου δημιουργούνται απορίες που θέλω να μου τις λύσουν. Δεν μ' αρέσουν οι προοπτικές που βλέπω να δημιουργούνται για το μέλλον. Για τον εφιαλτικό κόσμο που πάνε να φτιάξουν για τα παιδιά μας. Με τρομάζει και με αγριεύει ο κόσμος αυτός.

Τα πλάνα των μεγάλων και τα εφιαλτικά σχέδια που καταστρώνουν για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου τα διάφορα κέντρα αποφάσεων, αναλύονται χρόνια τώρα από τον BobChapman. Διαβάστε ένα σχετικό άρθρο του που γράφτηκε στις 8 του Μάη του 2010, για την Ελληνική και όχι μόνο τραγωδία, κάνοντας click πάνω στ' όνομά του. Κι έχει γράψει και άλλα σχετικά και πριν και μετά.

Το 1979, κάτι Άγγλοι δημοσιογράφοι, κάνανε μια έρευνα για λογαριασμό της τηλεόρασης, σχετικά με τις εξαφανίσεις εγκεφάλων/επιστημόνων από την Αγγλία. Παίχθηκε μόνο το πρώτο επεισόδιο της σειράς στην Αγγλία. Μετά οι παραγωγοί το αποκήρυξαν και παίχθηκε ολόκληρη η σειρά στην Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία. Απαγορεύτηκε σε άλλες χώρες. Οι δημοσιογράφοι προσπάθησαν να κυκλοφορήσουν σαν βιβλίο με χίλια βάσανα και αφού έκαναν αρκετούς συμβιβασμούς οι οποίοι και αναφέρονται στο βιβλίο. Είναι το “Alternative003” της Leslie Watkins, το οποίο έχει απαγορευτεί να κυκλοφορήσει στην Αμερική. Στην Ελλάδα μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Κονιδάρης”, με τον τίτλο “ΕναλλακτικήΛύση 3”. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε αν το βρείτε.

Κωστής. 2 Ιουνίου 2011