Ο όρκος
Κόρης φιλίν εζήτηξα κι' είπε μου να τση μνώξω(1)
Και μνώγω τση ΄ς τον ουρανό και λέει μου “Ψηλά ΄ναι”
Και μνώγω τση 'ς τη θάλασσα και λέει μου “Βαθυά 'ναι”
Και μνώγω τση ΄ς την εκκλησιά. “Πέτραις και ασβέστης είναι”
Και μνώγω τση 'ς το κόνισμα (2) “Τάβλα και σγουραφιά(3) 'ναι”
Και μνώγω τση 'ς τη νειότη μου, λέει μου “Ψεύτης είσαι”.
- να τση μνώξω = να της ορκιστώ. Μνώγω = ορκίζομαι. Από το αρχαίο όμνυμι και ομνύω.
- Κόνισμα = το εικόνισμα
- σγουραφιά = ζωγραφιά.
Κωστής.
Ιούνης 2011
πολύ μου άρεσε αλλά αυτή η κόρη τα'θελε τα χαστούκια της. Κάτι τέτοιες μας έβγαλαν το όνομα εμάς τις γυναίκες.
ΑπάντησηΔιαγραφή